აიტანა ბონმატი: აღმოცენება ვარსკვლავებამდე

კატალონიის მიწაზე, ყოველთვის ისმოდა გაოცებული შეძახილები, როდესაც აიტანა ბონმატი მოედანზე გადიოდა. 2000-იანი წლების დასაწყისში, როდესაც ფეხბურთის მოედნები გოგონებისთვის იშვიათი სანახაობა იყო, მან სტერეოტიპებსა და სკეპტიციზმს თავიდანვე გამოუცხადა ბრძოლა.

ოსკარ გამესი, მისი პირველი მწვრთნელი, მას შვიდი წლის ასაკში წვრთნიდა, ბიჭების გუნდში. ის იხსენებს თამაშის შემდგომ სცენებს, როდესაც მოწინააღმდეგე გუნდების მშობლები მას გაოცებულები უახლოვდებოდნენ. მოედანზე ის ნამდვილი სტიქია იყო, ძალისმიერი და დაუოკებელი. მას ბიჭებისგან განსხვავებული, განსაკუთრებული ენერგია და ხასიათი ჰქონდა - მუდმივი სწრაფვა და სურვილი, ყოველთვის წინ წასულიყო.

ბონმატი არა მხოლოდ ერთადერთი გოგონა იყო თავის გუნდში, არამედ მთელ კლუბში. 400 ბიჭი და ერთი გოგონა. მიუხედავად იმისა, რომ ბიჭები ხშირად დისკრიმინაციულად ეპყრობოდნენ, აიტანას ძლიერი ხასიათი ჰქონდა და არავის აძლევდა უფლებას, მისთვის შეურაცხყოფა მიეყენებინა. უხეშ მოედნებზე თამაშისას, ის თავდაუზოგავად ერთვებოდა ბრძოლაში, იწმენდდა მუხლებს და არასდროს წუწუნებდა.

პატარა ქალაქის სკეპტიციზმი სწრაფად გადაიზარდა აღტაცებაში. ბონმატის ისტორია არ არის მხოლოდ გოგონას ამბავი, რომელიც ფეხბურთს თამაშობდა; ეს არის საგა მენტალური სიძლიერის, ინტენსივობისა და დაუოკებელი სურვილის შესახებ, რომელიც თაობებს სცილდება.

რიბესის მტვრიან მოედნებზე გამოცდის გავლის შემდეგ, ბონმატი ქალთა ფეხბურთის მწვერვალზე ავიდა. მისი ენერგიისა და გამძლეობის წყარო კი გაცილებით შორს იწყება, მოედნის მიღმა და მის დაბადებამდეც კი.

აიტანას დედამ, როზა ბონმატიმ, 1998 წელს სამოქალაქო რეესტრში ქალიშვილის დაბადების რეგისტრაციისას, ტრადიციისა და კანონმდებლობის წინააღმდეგ წავიდა. ესპანური ტრადიციის თანახმად, როზას მამის გვარი, კონკა, აიტანას ორი გვარიდან პირველი უნდა ყოფილიყო. ბონმატი გვარად დარჩებოდა, მაგრამ მხოლოდ ოფიციალურ დოკუმენტებში. აიტანა საზოგადოებაში აიტანა კონკას სახელით იქნებოდა ცნობილი.

როზამ წინააღმდეგობა გაუწია. ვინსენტის სრული მხარდაჭერით, მან საკუთარი გვარი, ბონმატი, ქმრის გვარს წინ დაუყენა. როდესაც ბიუროკრატიამ ამის უფლება არ მისცა, როზამ თავი მარტოხელა დედად დაარეგისტრირა და ვინსენტის მონაცემები საერთოდ არ მიუთითა. ამით აიტანას მხოლოდ ერთი გვარი მისცა, მაგრამ ეს იყო იმის ადრეული მაგალითი, თუ როგორ უნდა დაეცვა საკუთარი რწმენა.

როზა რეესტრიდან წავიდა, მაგრამ საკითხის მოგვარებაზე უარი არ უთქვამს. პოლიტიკოს იმმა მაიოლთან და იურისტთა ჯგუფთან ერთად, მან წამოაყენა წინადადება კანონის შესაცვლელად, რათა მშობლებს შვილებისთვის გვარების ნებისმიერი თანმიმდევრობით მინიჭების უფლება ჰქონოდათ.

კანონი 1999 წლის ბოლოს მიიღეს, აიტანას მეორე დაბადების დღემდე რამდენიმე თვით ადრე. ვინსენტის სახელი აიტანას ოფიციალურ დოკუმენტებში დაემატა, მაგრამ როზას სახელის შემდეგ. ის გახდა აიტანა ბონმატი კონკა, როგორც როზას ყოველთვის სურდა.

ვინსენტი, ისევე როგორც მისი მეუღლე, ერთგულია პრინციპების. ოჯახის უფლებების დაცვის გარდა, ის არის კატალონიის და მიმდებარე რეგიონების დამოუკიდებლობისთვის მებრძოლი სოციალისტური ორგანიზაციების კოალიციის, მიწის დაცვის მოძრაობის (MDT) აქტივისტი.

აიტანას დეიდის თქმით, როზა უფრო იმპულსურია, ვინსენტი კი უფრო გააზრებული და მშვიდი. ამ ორის შერწყმამ აიტანას ჩამოუყალიბა ისეთი ხასიათი, როგორიც მას აქვს.

აიტანას მშვიდი ბავშვობა ჰქონდა. ბარსელონას გარეუბანში მდებარე რიბესი წყნარი სოფელია, სადაც დაახლოებით 30 000 მოსახლე ცხოვრობს. ამ იდილიურ ადგილას, სადაც ბავშვების ფეხბურთის თამაშის ხმა ისმის...