იაპონიაში მიტოვებული სახლის შეძენა და ახალი სიცოცხლის შთაბერვა

მოგზაურობის მოყვარულმა იაპონელმა, დაისუკე კაჯიამამ, წლების განმავლობაში იმოგზაურა მსოფლიოს გარშემო და საბოლოოდ გადაწყვიტა სამშობლოში დაბრუნება, რათა განეხორციელებინა თავისი დიდი ხნის ოცნება - სასტუმრო სახლის გახსნა.

2011 წელს კაჯიამა ისრაელელ პარტნიორთან, ჰილასთან ერთად, რომელიც ნეპალში გაიცნო, იაპონიაში დაბრუნდა და წყვილმა დაიწყო იდეალური ადგილის ძებნა მათი მომავალი წამოწყებისთვის.

თუმცა, მათ გზაზე რამდენიმე მნიშვნელოვანი დაბრკოლება შეხვდათ. პირველ რიგში, კაჯიამას, კორეაში, ტაივანში, ინდოეთში, ნეპალში, გვატემალაში, კუბასა და კანადაში მოგზაურობის შემდეგ, ფაქტობრივად, ძალიან ცოტა ფული ჰქონდა.

გარდა ამისა, მას გული ტრადიციულ იაპონურ სახლზე, კომინკაზე ჰქონდა გადაწყვეტილი, რომელსაც, როგორც წესი, თაობიდან თაობას გადასცემდნენ.

კაჯიამას სურდა ტრადიციული სახლი სოფლად ჰქონოდა. მას ჰქონდა ხედვა, რომ ეპოვა ორი ერთმანეთის გვერდით მდებარე სახლი, სადაც ის და ჰილა ერთში იცხოვრებდნენ, მეორე კი სასტუმრო სახლი იქნებოდა, რომელსაც ერთად გაუძღვებოდნენ.

როდესაც ვერაფერი იპოვა, რაც მის მოთხოვნებს აკმაყოფილებდა, კაჯიამამ გადაწყვიტა ძებნა ქვეყანაში არსებული მიტოვებული სახლების მზარდი რაოდენობის გათვალისწინებით გაეფართოებინა.

ახალგაზრდების ქალაქში სამუშაოს საძიებლად სოფლებიდან გადასახლების გამო, იაპონიის სოფლები სავსეა "მოჩვენებათა" სახლებით, ანუ "აკიათი".

იაპონიის პოლიტიკის ფორუმის მონაცემებით, 2013 წელს იაპონიაში 61 მილიონი სახლი და 52 მილიონი ოჯახი იყო და იმის გათვალისწინებით, რომ ქვეყნის მოსახლეობა 2065 წლისთვის 127 მილიონიდან დაახლოებით 88 მილიონამდე შემცირდება, ეს რიცხვი, სავარაუდოდ, გაიზრდება.

კაჯიამა ტამატორის გარშემო მოძრაობდა, პატარა სოფელში, რომელიც მდებარეობს შიზუოკას პრეფექტურაში, კიოტოსა და ტოკიოს შორის, გარშემორტყმული მწვანე ჩაის პლანტაციებითა და ბრინჯის მინდვრებით, როდესაც მან დაინახა მოხუცი ქალი, რომელიც მიწას ამუშავებდა და გადაწყვიტა მასთან მიახლოება.

მან ჰკითხა ქალს, თუ იცოდა თუ არა ირგვლივ რაიმე ცარიელი სახლი. ქალმა უბრალოდ მიუთითა.

კაჯიამამ შეხედა იმ ადგილს, სადაც ქალი მიუთითებდა და დაინახა ორი მიტოვებული სახლი ერთმანეთის გვერდით - ყოფილი მწვანე ჩაის ფაბრიკა და ძველი ფერმერის სახლი - მდინარის მახლობლად.

ორივე სახლი, სულ მცირე, შვიდი წლის განმავლობაში დაუსახლებელი იყო და უზარმაზარ სამუშაოს საჭიროებდა. კაჯიამამ ქალს სთხოვა, დაეკავშირებინა სახლის მფლობელი, რათა გაერკვია, დათანხმდებოდნენ თუ არა ისინი გაყიდვას.

მფლობელმა თქვა, რომ იქ ვერავინ იცხოვრებდა, რადგან სახლი მიტოვებული იყო. თუმცა, მას უარი არ უთქვამს. მან იგრძნო, რომ მცირე შანსი იყო.

კაჯიამა დაახლოებით ხუთჯერ დაბრუნდა სახლების სანახავად, სანამ თავად მფლობელს ეწვეოდა, რათა მოლაპარაკება ეწარმოებინა შეთანხმებაზე, რომლის თანახმადაც ის ძველ მწვანე ჩაის ფაბრიკას სახლად გამოიყენებდა, ხოლო ფერმერის სახლს იმ სასტუმრო სახლად გადააქცევდა, რომელზეც ყოველთვის ოცნებობდა.

მიუხედავად იმისა, რომ მას ორივე სახლის შეძენა სურდა, მან განმარტა, რომ იაპონიაში სახლის საკუთრების ტრადიციები იმას ნიშნავდა, რომ მას ამის გაკეთება არ შეეძლო, სანამ ის ამჟამინდელი მფლობელის შვილზე არ გადავიდოდა.

მფლობელებმა უთხრეს, რომ თუ კაჯიამა საკუთარ თავზე აიღებდა მთელ პასუხისმგებლობას, შეეძლო სახლი აეღო. ამიტომ მათ ქაღალდზე შეთანხმება გააფორმეს.

კაჯიამამ და ჰილამ იცოდნენ, რომ მათ ბევრი სამუშაო ელოდათ, მაგრამ წყვილი, რომელიც 2013 წელს დაქორწინდა, აღფრთოვანებული იყო იმით, რომ ერთი ნაბიჯით მიუახლოვდნენ საკუთარი სასტუმრო სახლის ქონას იდეალურ ადგილას.

კაჯიამას თქმით, ეს ძალიან კარგი ადგილია, ქალაქთან ახლოს, მაგრამ ამავე დროს, ბუნებასთანაც.