ხშირად, ინდოეთი ეკონომიკურ რეფორმებს კრიზისულ სიტუაციებში მიმართავს. ყველაზე თვალსაჩინო მაგალითია 1991 წელი, როდესაც ქვეყანამ ფინანსური კრიზისის პირისპირ ლიბერალიზაციის გზა აირჩია. დღეს კი, როდესაც აშშ-ის პრეზიდენტის მიერ წამოწყებული სავაჭრო ომები და გლობალური ვაჭრობის არეულობაა, ბევრი მიიჩნევს, რომ ინდოეთი კვლავ გარდამტეხ მომენტში იმყოფება.
შესაძლებელია თუ არა, რომ მსოფლიოს მეხუთე უდიდესი ეკონომიკისთვის ეს იყოს შანსი, უარი თქვას პროტექციონიზმზე და კიდევ უფრო გააღოს თავისი ეკონომიკა? გამოიყენებს თუ არა ინდოეთი ამ შესაძლებლობას, როგორც ეს სამ ათეულ წელზე მეტი ხნის წინ მოახერხა, თუ პირიქით, კიდევ უფრო ჩაიკეტება?
აშშ-ის პრეზიდენტი ინდოეთს არაერთხელ უწოდებდა "სატარიფო მეფეს" და სავაჭრო ურთიერთობების "დიდ ბოროტად გამოყენებას". პრობლემა ისაა, რომ ინდოეთის სავაჭრო-წონიანი იმპორტის გადასახადები მსოფლიოში ერთ-ერთი ყველაზე მაღალია. მაღალი ტარიფები ზრდის ხარჯებს იმ კომპანიებისთვის, რომლებიც გლობალურ ღირებულებათა ჯაჭვებზე არიან დამოკიდებულნი, რაც აფერხებს მათ კონკურენტუნარიანობას საერთაშორისო ბაზრებზე. ეს ასევე ნიშნავს, რომ ინდოელები იმპორტირებულ საქონელში უფრო მეტს იხდიან, ვიდრე უცხოელი მომხმარებლები. მიუხედავად მზარდი ექსპორტისა, რომელიც ძირითადად მომსახურების სექტორითაა განპირობებული, ინდოეთს მნიშვნელოვანი სავაჭრო დეფიციტი აქვს. გლობალურ ექსპორტში ინდოეთის წილი მხოლოდ 1.5%-ია, რაც ამ გამოწვევას კიდევ უფრო აქტუალურს ხდის.
ჯერჯერობით უცნობია, დაეხმარება თუ არა აშშ-ის სავაჭრო ომი ინდოეთს პროტექციონიზმისგან გათავისუფლებაში, თუ პირიქით, კიდევ უფრო გააძლიერებს მას. ინდოეთის მთავრობა, რომელსაც ხშირად აკრიტიკებენ პროტექციონისტული პოზიციის გამო, ბოლო წლებში, როგორც ჩანს, მიდგომებს ცვლის.
პრემიერ-მინისტრის აშშ-ში ვიზიტამდე, ინდოეთმა ცალმხრივად შეამცირა ტარიფები ამერიკულ ბურბონზე, მოტოციკლეტებზე და სხვა პროდუქტებზე. ინდოეთის ვაჭრობის მინისტრი ორჯერ იმყოფებოდა აშშ-ში პოტენციური სავაჭრო შეთანხმების განსახილველად, რაც აშშ-ის მხრიდან საპასუხო ტარიფების დაწესების მუქარას მოჰყვა.
მინისტრის განცხადებით, მან ინდოელ ექსპორტიორებს მოუწოდა, "გამოვიდნენ პროტექციონისტული აზროვნებიდან და მზად იყვნენ, მსოფლიოს ძლიერებისა და თავდაჯერებულობის პოზიციიდან შეხვდნენ".
ინდოეთი ასევე აქტიურად ცდილობს თავისუფალი ვაჭრობის შეთანხმებების გაფორმებას რამდენიმე ქვეყანასთან, მათ შორის დიდ ბრიტანეთთან, ახალ ზელანდიასთან და ევროკავშირთან.
საინტერესოა, რომ ინდოეთის ტელეკომუნიკაციების გიგანტები, ერთობლივად თანამშრომლობენ აშშ-ის კომპანიასთან, რათა ინდოეთში სატელიტური ინტერნეტის სერვისები უზრუნველყონ. ეს ნაბიჯი მოულოდნელი იყო ანალიტიკოსებისთვის, განსაკუთრებით მას შემდეგ, რაც ამერიკულ კომპანიას ახლო წარსულში კონფლიქტი ჰქონდა ინდურ კომპანიებთან.
ინდოეთის სწრაფი ეკონომიკური ზრდა 1990-იანი წლების ბოლოდან 2000-იან წლებამდე, დიდწილად განპირობებული იყო გლობალურ ბაზრებზე თანდათანობითი ინტეგრაციით, განსაკუთრებით ფარმაცევტულ, პროგრამული უზრუნველყოფის, ავტო, ტექსტილისა და ტანსაცმლის სექტორებში, ასევე ტარიფების სტაბილური შემცირებით. მას შემდეგ ინდოეთმა შიდა ბაზარზე გადაინაცვლა.
ბევრი ეკონომისტი მიიჩნევს, რომ პროტექციონისტულმა პოლიტიკამ ბოლო ათწლეულის განმავლობაში შეაფერხა ინდოეთის ინიციატივა, რომელმაც პრიორიტეტი კაპიტალ- და ტექნოლოგია-ინტენსიურ სექტორებს მიანიჭა, შრომატევადი სექტორების ნაცვლად, როგორიცაა ტექსტილი. შედეგად, ქვეყანას გაუჭირდა წარმოებისა და ექსპორტის გაზრდა.
მაღალმა ტარიფებმა ასევე ხელი შეუწყო პროტექციონიზმს რამდენიმე ინდურ ინდუსტრიაში, რაც ამცირებს ინვესტიციებს ეფექტურობაში. ეს კი საშუალებას აძლევს დამკვიდრებულ კომპანიებს, გაზარდონ თავიანთი საბაზრო ძალა კონკურენციის გარეშე. ინდოეთში ინდუსტრიული ბალანსის აღსადგენად საჭიროა ტარიფების შემცირება და კონკურენციის ხელშეწყობა.
გსურთ კომენტარის დატოვება?
კომენტარის დასატოვებლად საჭიროა ავტორიზაცია
შესვლა რეგისტრაციაკომენტარები არ არის
იყავით პირველი, ვინც დატოვებს კომენტარს