კატეგორიები

CardanoNFTავტოარქიტექტურაახალი ამბებიახალიამბებიბიზნესიგანათლებაგარემოგარემო და ბუნებაგარემოს დაცვაგართობაეკონომიკაეკონომიკა/ბიზნესიზოგადითავგადასავალითამაშებიიარაღიისტორიაკოსმოსიკრიმინალიკრიპტოკრიპტოვალუტაკრიპტოსამყაროკულინარიაკულინარია რეცეპტებიკულტურაკულტურა/მედიამედიამეცნიერებამოგზაურობამოდამომხმარებელიმსოფლიომსოფლიო ამბებიმსოფლიო პოლიტიკანადირობაპოლიტიკაპროდუქტის მიმოხილვარობოტექნიკასაბრძოლო მასალასაზოგადოებასამართალისამხედროსილამაზესპორტისტარტაპებისტილისხვადასხვატექნიკატექნოლოგიატექნოლოგიებიტექნოლოგიები/ონლაინ კომერციატრანსპორტიტურიზმიუსაფრთხოებაფინანსებიფიტნესიშოუბიზნესიცხოვრებაწიგნებიხელოვნებახელოვნური ინტელექტიჯანდაცვაჯანმრთელობა

ლუდის რევოლუცია ავტოფარეხიდან: BrewDog-ის წარმატების ისტორია

ეკონომიკა ბიზნესი
ლუდის რევოლუცია ავტოფარეხიდან: BrewDog-ის წარმატების ისტორია

ამბობენ, დიდ ბრიტანეთს დიდი ხანია არ ახსოვს სასმელის მწარმოებელი ასეთი სწრაფად განვითარებადი კომპანია. ჯერ კიდევ 2007 წელს დაარსებული BrewDog-ი ფლობს 76 ბარს, სადაც 1000-ზე მეტი ადამიანია დასაქმებული და 41 მილიონი ბოთლი ლუდი 55 ქვეყანაში გააქვს ექსპორტზე. კომპანიის ისტორია შეშლილმა შოტლანდიელმა მეგობრებმა ენთუზიაზმით, გახსნილი გონებითა და 30 000-დოლარიანი ვალებით ავტოფარეხიდან დაიწყეს. „მორჩა! ჩემს ლუდსახარშს ვხსნი!“ – BrewDog-ის შექმნის იდეა ორ მეგობარს მაშინ დაებადა, როდესაც ავტოფარეხში ისხდნენ ძაღლთან ერთად და ლუდს შეექცეოდნენ.

მარტინ დიკსა და ჯეიმს უატს აშფოთებდათ დიდი ბრიტანეთის ბაზარზე გაბატონებული უხარისხო დაფასოებული ლუდის სიმრავლე. თუმცა, ამ პრობლემის გადაჭრის ერთადერთი გზა იყო – ეწარმოებინათ საკუთარი, კრაფტ ლუდი. ასე დაიწყო BrewDog-ის ისტორია ორმა ადამიანმა და ერთმა ძაღლმა, ერთი ფურგონით, დიდი სესხითა და დაუოკებელი სურვილით – გაეზიარებინათ სხვებისთვისაც კრაფტ ლუდის ნამდვილი გემო. თუმცა, ეს ისტორია არც ისე რომანტიკულია, როგორც ერთი შეხედვით ჩანს. თავიდან მეგობრები, საუკეთესო შემთხვევაში, დღეში მხოლოდ 2 ყუთ ლუდს ყიდდნენ, რაც 30 000-დოლარიანი სესხის დასაფარად საკმარისი ნამდვილად არ იყო. ხშირად ზარალზეც კი გადიოდნენ.

იღბალი მათკენ მაშინ შემობრუნდა, როდესაც გადაწყვიტეს მონაწილეობა მიეღოთ სუპერმარკეტების ქსელ Tesco-ს მიერ ორგანიზებულ ლუდის კონკურსში, სადაც რამდენჯერმე გაიმარჯვეს. Tesco-მ შესთავაზა თავის 500 მაღაზიაში განეთავსებინა BrewDog-ის ლუდი, რაც კვირაში 2000 ყუთის რეალიზებას ნიშნავდა. „რა პრობლემაა!“ – თქვეს მეგობრებმა, რომლებიც ჯერ კიდევ საკუთარი ხელით ასხამდნენ ლუდს ბოთლებში. პარალელურად, უატი მეთევზეობით იყო დაკავებული, დიკი კი – ვისკის დისტილაციით. მიუხედავად სირთულეებისა, პირველი წლის განმავლობაში, მეგობრებმა არ დაანებეს თავი წამოწყებულ საქმეს და როგორც კი რამდენიმე კარგი შეფასება მიიღეს, ლუდის ჩამოსხმა ძირითად საქმიანობად აქციეს.

ბრენდინგი ცისფერ ფურგონზე დატანილი მკვეთრი წარწერა – BrewDog-ის ეს სტილი თავიდანვე მოეწონა მომხმარებელს და თანდათან ბრენდინგს, სხვადასხვა სახალისო დასახელების ლუდის გარდა, პასტელური ფერებიც დაემატა. დროთა განმავლობაში, punk სტილის ახალგაზრდული სასმელიდან BrewDog სერიოზულ ბრენდად გადაიქცა, რომელიც დინამიურად ვითარდება ბაზრისა და მომხმარებლის ზრდასთან ერთად, ამავდროულად ინარჩუნებს იმ განსხვავებულობას, რისი დამსახურებითაც მოიპოვა აღიარება.

შეშლილი მარკეტინგული სტრატეგია თუ BrewDog-ის ისტორიას გადავხედავთ, დავინახავთ, რომ მთელი ეს ლუდის რევოლუცია ორმა შოტლანდიელმა ბიჭმა იმის გამო წამოიწყო, რომ მობეზრდათ ლუდის ბაზარზე არსებული ერთფეროვნება. მათ შეავსეს სიცარიელე, რაც ასე სჭირდებოდა გადავსებული ბაზრის პირობებში თავმობეზრებულ მომხმარებელს. ეს იყო ერთგვარი პროტესტი, რომელმაც გაამართლა და BrewDog, მისი სრულიად განსხვავებული აქტივობებისა და არასტანდარტული მარკეტინგული კომუნიკაციის დამსახურებით, გამოირჩა ყველა კონკურენტისგან.

დამოუკიდებელმა შოტლანდიურმა ლუდსახარშმა კომპანია BrewDog-მა რევოლუცია მოახდინა ლონდონში, როდესაც გახსნა პირველი ბარი ინგლისში, კამდენში – „BrewDog Camden“. კამდენის „ოკუპაციის“ აღსანიშნავად, დამფუძნებლები: ჯეიმს უატი და მარტინ დიკი, ტანკით შევიდნენ ჩრდილოეთ ლონდონში და ასე მიესალმნენ კრაფტ ლუდის მოყვარულებს. 1998 წლის ლუდი Guinness-ის რეკლამის პაროდიის მიზნით, მარტინმა და ჯეიმსმა ცხენის ფორმები ჩაიცვეს და ვირუსული ვიდეო გაავრცელეს.

„სიკვდილი მსუქან კატებს“ – ასე ერქვა მომდევნო ექსტრავაგანტურ აქციას, რითაც შოტლანდიელმა ბიჭებმა თავი დაამახსოვრეს საზოგადოებას. ერთ დღესაც, სათამაშო კატებს პარაშუტები გამოაბეს და ვერტმფრენიდან გადმოყარეს ლონდონის ქუჩებში. განადგურებული ლუდები, გზავნილით – „ჩვენ გვძულს ცუდი ლუდი“ – ჯეიმსისა და მარტინის მორიგი, თავზეხელაღებული ქცევა იყო 2011 წელს. FIFA-ს საპრეზიდენტო არჩევნებში სეპ ბლატერის მხარდასაჭერად, BrewDog-მა ლუდი Vote Sepp გამოუშვა, იმ იმედით, რომ 2022 წელს მსოფლიო ჩემპიონატი შოტლანდიაში ჩატარდებოდა.

ერთხელაც, BrewDog-ს ჩინეთში ტყუპისცალი გამოუჩნდა. ვინმე Mr.Emperor-მა იდენტური ლოგო და დასახელება გამოიყენა საკუთარი ბარისთვის. მალე ჩინურმა BrewDog-მა ჯეიმსისგან წერილი მიიღო, თუმცა ეს არ ყოფილა საჩივარი. შოტლანდიელი ამაყობდა, რომ კომპანიას, რომელიც წლების წინ ორი მეგობრისა და ერთი ძაღლისგან შედგებოდა, მიმბაძველი გამოუჩნდა. 2014 წელს, რუსეთის ჰომოფობიურ შეზღუდვებს, BrewDog გამოეხმაურა ახალი „not for gays“ ლუდით, სახელად „გამარჯობა, მე მქვია ვლადიმირ პუტინი!“. ლუდს თან ახლდა სარკასტული ტექსტი, რომელიც ჰომოფობებს ეძღვნებოდა.

ერთ-ერთი შოკისმომგვრელი ნაბიჯი BrewDog-ისგან იყო ლუდის ბოთლების ცხოველების ფიტულებში მოთავსება. სასმელი 500 ევრო ღირდა. ამგვარად, მათ სურდათ ყურადღება გაემახვილებინათ ცხოველთა დაცვის იაფფასიან მარკეტინგულ ხრიკებზე და საზოგადოება ცხოველთა დაცვისკენ წაეხალისებინათ. „აღსდექ, პრინცო უილიამ!“ ბრიტანელებს, ალბათ, დიდხანს არ დაავიწყდებათ პრინც უილიამის ქორწილისთვის ლიმიტირებული სერიით გამოშვებული ლუდი ვიაგრას შემცველობით.

2009 წელს, მეგობრებმა საზოგადოებას BrewDog-ის წილების ონლაინ შეძენა შესთავაზეს. ამგვარად, კომპანიის მეწილე კიდევ 1300 ადამიანი გახდა და როგორც ჯეიმსი და მარტინი იტყვიან, BrewDog-მა ყველაზე ანტი-ბიზნესური ბიზნეს მოდელით დაიწყო განვითარება. უჩვეულოა სამსახურში აყვანის პირობებიც: „ნუ იქნები ნორმალური – ჩვენ არ ვართ!“, „არავითარი კოსტიუმი!“…

საბოლოო ჯამში, რა შეგვიძლია ვისწავლოთ BrewDog-ის გამოცდილებიდან? შთაგონება ქმნის ავთენტურობას. BrewDog შექმნა მისი მფლობელების მონდომებამ და ენთუზიაზმმა, ასევე ინდივიდუალურმა მიდგომამ, რამაც მომხმარებლებში პროდუქტის ძლიერი რწმენა გააჩინა. „Equity for Punks“ კამპანიით, 2009 წელს, კომპანიამ მომხმარებლებს ინვესტირების საშუალება მისცა, რითაც გაზარდა ლოიალობის დონე მის მიმართ. მეამბოხე BrewDog-მა თავიდანვე მკაფიოდ აჩვენა, რომ არ აპირებდა სტანდარტული წესებით თამაშს. ეს მის მარკეტინგულ სქემებშიც გამოჩნდა. წლების განმავლობაში, ის მოქმედებდა როგორც გამომწვევი ბრენდი, მაშინაც კი, როდესაც ბაზარზე ლიდერობა მოიპოვა. BrewDog არის დამოუკიდებელი და მეამბოხე, რომელმაც თამაშის საკუთარი წესები შემოიტანა.

ბრძოლა წესების გარეშე – წესები ბრენდინგში შეიძლება მნიშვნელოვანი იყოს, თუმცა დროდადრო მნიშვნელოვანია მათი დარღვევაც. მთელი არსებობის განმავლობაში, ბრენდი, პროდუქტი და ბიზნეს სტრატეგია ორიენტირებული იყო „დიდ თამაშზე“, მაგრამ მუდმივად ინარჩუნებდა იმ ვნებასა და სწრაფვას, რამაც აქამდე მოიყვანა. ბრენდს რომ „პანკური“ სტილი არ აერჩია, ვინ იცის, დღეს მის შესახებ არავინ ეცოდინებოდა. ეს სარისკო იყო, თუმცა, ზოგჯერ უნდა გარისკო, ზოგი გააბრაზო, ზოგს შეეწინააღმდეგო, რომ რაიმე განსაკუთრებული შექმნა.

კომენტარები