შოტლანდიის ნაკრების რეალური დონე: იმედგაცრუება თუ ობიექტური რეალობა?

პარიზში, ექვსი ერის გათამაშების დასკვნით მატჩში, შოტლანდიის ნაკრები საფრანგეთთან ანგარიშით 35-16 დამარცხდა. ეს მარცხი ტურნირზე მათი მესამე იყო. თამაშის გარკვეულ მონაკვეთებში შოტლანდიელები საკმაოდ სახიფათონი და კონკურენტუნარიანები იყვნენ, თუმცა ზეწოლის ქულებად გარდაქმნა ვერ მოახერხეს. განსაკუთრებით მძიმე აღმოჩნდა მესამე ტაიმი, როდესაც საფრანგეთის ნაკრებმა მოედანზე ძლიერი შემცვლელები გამოიყვანა.

42-ე წუთზე შოტლანდია მხოლოდ სამი ქულით ჩამორჩებოდა მეტოქეს, თუმცა საბოლოო ჯამში სხვაობა 19 ქულამდე გაიზარდა და შოტლანდიამ ტურნირში მეოთხე ადგილი დაიკავა. მთელი ტურნირის განმავლობაში შოტლანდიის ნაკრები არასტაბილურობით გამოირჩეოდა. პერსპექტიული მომენტები სრულ 80-წუთიან თამაშად ვერ იქცეოდა.

უნდა ველოდოთ თუ არა შოტლანდიისგან მეტს, თუ მეოთხე ადგილი მათი შესაძლებლობების მაქსიმუმია? მწვრთნელი გრეგორ თაუნსენდი მომავლის იმედით არის სავსე, თუმცა ხომ არ არის ცვლილებების დრო?

მთელი ჩემპიონატის განმავლობაში მსაჯები ხშირად შოტლანდიის წინააღმდეგ იღებდნენ გადაწყვეტილებებს. პარიზში, როდესაც ანგარიში 10-0 იყო საფრანგეთის სასარგებლოდ, ბევრისთვის გაუგებარი იყო, თუ რატომ დაისაჯა ფრანგი ჰუკერი პეატო მავაკა ბენ უაითზე თავდასხმისთვის მხოლოდ ყვითელი ბარათით.

საბოლოო ჯამში, შოტლანდიამ ვერ გამოიყენა ის მომენტები, როდესაც თამაშები ირლანდიასთან, ინგლისთან და საფრანგეთთან თანაბარ ბრძოლაში მიმდინარეობდა და სამი მარცხი განიცადა. თაუნსენდის თქმით, თუ გუნდი ვერ ახერხებს მოგებას, როდესაც თამაშის უპირატესობას ფლობს, მაშინ ის იმ შედეგს იმსახურებს, რაც აქვს.

საფრანგეთი ამჟამად საუკეთესოა. მათ აქვთ ძლიერი შიდა ჩემპიონატი, კარგად განვითარებული ახალგაზრდული სისტემა და მასობრივი რაგბი. შოტლანდიაში კი სრულიად განსხვავებული სიტუაციაა. საფრანგეთში რაგბით ასობით ათასი ადამიანია დაკავებული, მაშინ როდესაც შოტლანდიაში ეს რიცხვი დაახლოებით 20,000-ს შეადგენს.

საფრანგეთის უპირატესობა განსაკუთრებით შესამჩნევი გახდა პარიზში, 46-ე წუთზე, როდესაც ფრანგმა მწვრთნელმა ფაბიენ გალტიემ მოედანზე ძლიერი შემცვლელები გამოიყვანა. ჟულიენ მარშანი, კირილ ბაიი, დორიან ალდეგერი, ემანუელ მეაფუ, ოსკარ ჟეგუ და ენტონი ჟელონი მოედანზე შევიდნენ და თამაშის მიმდინარეობა შეცვალეს. საფრანგეთის კაპიტანი გრეგორი ალდრიტი მოედნიდან გაიყვანეს, რადგან ამის საშუალება ჰქონდათ. ამან შედეგი გამოიღო.

ამის საპირისპიროდ, თაუნსენდმა შემცვლელი პროპი ვილ ჰარდი სათადარიგოთა სკამზე დატოვა და ზანდერ ფაგერსონს მთელი 80 წუთის თამაში მოსთხოვა. ევან ეშმენს დერეფანში ბურთის ჩაგდების პრობლემები აქვს, ევან ჯონსონი საფრანგეთის მეორე დივიზიონში თამაშობს, ხოლო მარშალ საიკსი ედინბურგის ძირითადი შემადგენლობის გარანტირებული წევრი არ არის. შოტლანდიელმა შემცვლელებმა ყველაფერი გააკეთეს, რაც შეეძლოთ, თუმცა მათ სხვა დონის მოთამაშეებთან უწევდათ კონკურენცია.

მსგავსი სურათი იყო ირლანდიასთან წაგებულ მატჩშიც. შოტლანდია მარიფათსა და ფიზიკურ ძალაში დამარცხდა. როდესაც საქმე რთულდება, შოტლანდია ჩრდილოეთ ნახევარსფეროს ელიტარულ გუნდებზე ერთი საფეხურით დაბლა დგას. ამის გამო, შოტლანდია იძულებულია ითამაშოს ისე, რომ რთულია ტესტ-მატჩების მოგება. პარიზში მათი გეგმა ნათელი იყო: ბურთის ცოცხლად შენარჩუნება, რისკზე წასვლა, სწრაფი და ფართო თამაში და ნიჭიერი უკანა ხაზის მაქსიმალურად ჩართვა.