ტომას ტუხელის პირველი მატჩები ინგლისის ნაკრებში: ტაქტიკური დაკვირვებები

ინგლისის ნაკრების საშინაო მატჩები მსოფლიო რეიტინგში 65-ე და 140-ე ადგილებზე მყოფ გუნდებთან ყოველთვის რთული გამოდის. პრემიერ ლიგის ინტენსივობა, რომლის დანერგვასაც ტომას ტუხელი იმედოვნებს, მყისიერად ვერ მიიღწევა, მით უმეტეს, ულტრა-დაცვითი სტილის გუნდებთან დამქანცველ მატჩებში. მიუხედავად იმისა, რომ ინგლისის მოკრძალებულმა გამარჯვებებმა ალბანეთისა და ლატვიის წინააღმდეგ გარკვეულწილად გაიხსენა გარეთ საუთგეიტის 8-წლიანი კვალიფიკაციები, კულისებში ჩანდა, რომ უფრო დეტალური ტაქტიკური გეგმა მუშავდება.

ტუხელი ღიად საუბრობს ტაქტიკურ იდეებზე. ორ მატჩს შორის გერმანელი ხმამაღლა მსჯელობდა, მისცემდა თუ არა 4-1-4-1 ფორმაცია "საკმარის კონტროლს", ან არის თუ არა თანამედროვე ფეხბურთი ზედმეტად "დინამიური" მხოლოდ დეკლან რაისისთვის საყრდენ ზონაში. ასევე იმაზე, იქნებოდა თუ არა "სწორი გადაწყვეტილება ტრადიციული 4-4-2 ფორმაციით თამაში ინგლისის ნაკრებისთვის" და გამოიწვევდა თუ არა ორი "ათიანის" გამოყენება იმას, რომ მისი "ნამდვილი გარემარბები" დაზარალდებოდნენ.

ეს პრესკონფერენციები გახდა მეტსახელის "ტომი ტაქტიკოსი" წარმოშობის მიზეზი, რაც ხაზს უსვამს მკვეთრ ცვლილებას საუთგეიტისგან, რომელსაც ხშირად აკრიტიკებენ ტაქტიკური ცოდნის ნაკლებობის გამო. ეს გამამხნევებელია, თუმცა, მთელი ამ საუბრის მიუხედავად, ტუხელი გაკვირვებული დარჩა, თუ რამდენად დუნედ გამოიყურებოდა მისი გუნდი და რამდენად იშვიათად რისკავდნენ ხაზების გაჭრას.

ალბანეთთან მატჩის შემდეგ ტუხელმა აღნიშნა, რომ არ იყო დარწმუნებული, რატომ უჭირდათ ბურთის სწრაფად გადატანა ფლანგებზე და უფრო ღია პოზიციებზე. ინგლისმა ვერ მიაღწია იმ დონეს, სადაც ტუხელს სურს, რომ იყვნენ. ეს ნაწილობრივ ეხება "იდენტობას, სიცხადეს, რიტმს, განმეორებადობას, მოთამაშის თავისუფლებას, გამოხატვას, მოტივაციას", რაც ტუხელის აღწერით, 2024 წლის ევროპის ჩემპიონატის ფინალისტ ინგლისს აკლდა, მაგრამ ასევე სწორი ტაქტიკური სისტემის აღმოჩენას.

ინგლისის ორივე მატჩში გამორჩეული იყო ცენტრალური ნახევარდაცვის კონფიგურაცია. ალბანეთის წინააღმდეგ ინგლისმა დაიწყო კურტის ჯონსითა და ჯუდ ბელინგემით, რომლებიც მოედნის სიღრმეში მოქმედებდნენ, როგორც "რვიანები", ხოლო დეკლან რაისი საყრდენ ზონაში იყო: სამკუთხედის ფორმა უფრო აგრესიული იყო, ვიდრე საუთგეიტის ტენდენცია ორი საყრდენი მოთამაშის გამოყენებისა. ლატვიასთან მოგებულ მატჩში ჯონსი მორგან როჯერსმა შეცვალა, მაგრამ მაილს ლუის-სკელის ცენტრალურ ნახევარდაცვაში ინვერტირებამ შექმნა ყუთის ფორმის ნახევარდაცვა ლუის-სკელისა და რაისისგან საყრდენ ზონაში, ხოლო ბელინგემი და როჯერსი წინ.

ამ ორ ფორმაციას შორის დიდი განსხვავება იყო - რასაც შეიძლება ვუწოდოთ 4-1-4-1 და 3-4-2-1; სამკუთხედი და კვადრატი შუაში - მაგრამ მნიშვნელოვანია აღინიშნოს, რომ ორივე შეიცავდა ორ "ათიანს" და რომბის ფორმის შეტევის სტრუქტურას, რაც ტუხელის სავარჯიშო სესიებზე ჩანდა. პირველ შემთხვევაში, ჯონსი წინ და უკან მოძრაობდა, ხოლო ბელინგემს უფრო თავისუფალი როლი ჰქონდა, უკან იხევდა (როგორც ეს გააკეთა ლუის-სკელის გოლის გატანაში დასახმარებლად) ან ჰარი კეინის ზურგს უკან გარბოდა. მეორე შემთხვევაში, როჯერსმა შეტევას მეტი დრაივი შესძინა.